Μπουάτ «Διαγώνιος», Παράσταση «Αλλαγή και πάσης Ελλάδος», 1983
«Αν οι μισοί Έλληνες ξέρανε πώς ζουν οι άλλοι μισοί, θα ήταν κι αυτοί
απατεώνες. Τι να πεις για τους Έλληνες. Κάθονται δυο ολόκληρες ώρες,
για να πιουν στιγμιαίο καφέ! Στην Ελλάδα την άγνοια τη λέμε ψυχραιμία. Ο
νεοέλληνας είναι το άτομο εκείνο που έχει δυο τηλεοράσεις στο σπίτι
του, δυο αυτοκίνητα στο πεζοδρόμιό του και δυο κατοστάρικα στην τσέπη
του. Τα δυο μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο Έλληνας, είναι
πώς θα χάσει δέκα κιλά και πού θα βρει παρκινγκ. Με αυτοκόλλητο στο
κούτελο θα κυκλοφορούμε όλοι, για να φαίνεται ποιος έκανε φορολογική
δήλωση και ποιος όχι. Εδώ και δυο χρόνια (εννοεί το 1981 που το ΠΑΣΟΚ
έγινε Κυβέρνηση) έχει αρχίσει το μεγάλο κακό, που θα μετατρέψει σιγά -
σιγά τους Έλληνες σε λαό πιθήκων, σε λαό ψηφοφόρων, δημοσίων υπαλλήλων,
καταναλωτών, κρατικοδίαιτων και επιχειρηματιών, κομπιναδόρων και
συνδικαλι-σταράδων. Σε είκοσι-τριάντα χρόνια από σήμερα Ανδρέας
Παπανδρέου μπορεί να μην υπάρχει. Θα υπάρχει όμως μια Ελλάδα πτωχευμένη
κι ένας λαός στα όρια της οικονομικής και ηθικής εξαθλίωσης».
