Η ομιλία ενός πρωθυπουργίσκου...

Κάπου διάβασα ότι ο Τζέφρι ξαναχτύπησε στο στυλ "αμαρτάνω-αμαρτάνω, πώς πονώ και υποφέρω πιο πολύ από εσάς που απολύεστε (τυχερούληδες, που δεν θα ξυπνάτε από τα άγρια χαράματα και θα έχετε κάμποσο χρονο για σκότωμα!), σας παίρνουν τα σπίτια (τυχερούληδες, που δεν θα σας κυνηγάει ο διαχειριστής για τα κοινόχρηστα!, πεινάνε τα παιδιά σας (τυχερούληδες, δεν αναγκάζεστε να κλειδώνετε το ψυγείο για να μην γίνουν παχύσαρκα!), αλλά το κάνω για το καλό σας. Για να πούμε και του στραβού το δικίιο δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω (εδώ τα αφεντικά μου με άρχισαν στις φάπες γιατί άργησα τόσο πολύ να σας καταστρέψω). Αλλά, μην ανησυχείτε: το θρόνο δεν τον αφήνω!"
Επειδή εμείς τώρα επειδή όλη τη νύχτα δεν κοιμηθήκαμε μιας και παρακαλάγαμε στην Αριανή Παναγία (και στον Άρη έχουν μανάδες) μη και του καρφωθεί να φύγει πριν τον αρπάξουμε με τις πέτρες, του δημεύσουμε την περιουσία, κάνουμε θερινό το τσαρδί του... καθησυχαστήκαμε από αυτή τη δήλωση και μπήκαμε στις σπατάλες: φτιάξαμε τσάι για να μαλακώσουμε το ξεροκόμματο του προηγούμενου μήνα και το φάγαμε...
Χορτάτοι πια, στείλαμε δυο φάσκελα προς τη μεριά που νομίζουμε ότι μένει κι άλλα δυο σε μας που τον ψηφίσαμε και ανασκουμπωθήκαμε. Κι επειδή Δευτέρα είναι κι ο κάθε καλός νοικοκύρης που τώρα δεν έχει να τρέχει για το μεροκάματο, καθότι άνεργος, βάλαμε στο νού να κάνουμε φασίνα. Θα μας φάει λίγες μέρες (μέχρι την Τετάρτη) να μαζέψουμε όλα τα υλικά που χρειάζονται για την φασίνα (όπλα, μπαλάσκες, μάσκες για τα δακρυγόνα, χαμόγελο, τραγούδι, ανάστημα) και θα βγούμε να καθαρίσουμε στους δρόμους και στις πλατείες τη μπόχα από τον δοσιλογισμό τους και την ανανδρεία τους!
Απλά και ξεκάθαρα πράγματα! 'Εξω οι ποντικοί από το καράβι που βουλιάζει! Αρκετό τυρί φάγατε! Το καράβι θα μείνει με το πλήρωμα και τους μη κιοτήδες!
Εμείς ξέρουμε κολύμπι, κι η θάλασσα είναι η πατρίδα μας! Μια θάλασσα πολιτισμού, αξιών, γνώσης, αξιοπρέπειας! Μια θάλασσα που εδώ και χιλιάδες χρόνια απλώνεται στης Πλάσης μας τις άκρες.
Σ' αυτήν την πατρίδα τα καράβια βουλιάζουν μόνο από το βάρος των ποντικών και των ριψάσπιδων!
Θέλει ΑΡΕΤΗ και ΤΟΛΜΗ, αδέλφια η ελευθερία.
ΑΡΕΤΗ, ΤΟΛΜΗ και ΓΝΩΣΗ θα συμπλήρωνα.
Ως εδώ, ωρέ! Εδώ είναι ΒΑΛΚΑΝΙΑ, δεν είναι παίξε γέλασε! 10 χρόνια σας πήρε να διαλύσετε τη Γιουκοσλαβία... Αιώνες θα σας πάρει για να συλήσετε αυτόν τον τόπο! Γιατί εδώ είμαστε Έλληνες, είμαστε ΦΩΣ και ΓΕΛΙΟ, είμαστε ΩΧ μάνα μου κι αμέσως το ΤΡΑΓΟΥΔΙ!


Κι επειδή από αλλού ξεκίνησα κι αλλού η ρύμη της γραφής με πήγε, σ' εκείνη την ανάρτηση μετέφερα ένα σχόλιο- πρόταση:
Επειδή το θράσος τους ξεπερνάει κάθε όριο προτείνω να πάψουμε να καταναλώνουμε τους χώρους των ιστοσελίδων μας με τις γελοίες και αποτυχημένες δηλώσεις αυτού του αξιοθρήνητου θιάσου μαριονετών και να αρκούμαστε στην εξής ανάφορά σε κάθε ηλιθιότητά τους:
"Χα-χα-Χα! Γελάσαμε και σήμερα... θάχει κι' αύριο τόσα σαχλά σενάρια ο θίασος των δοσίλογων να μας προσφέρει;"
Και να χρησιμοποιούμε τον χρόνο και τον χώρο μας για πιο εποικοδομητικά πράγματα όπως το ανέβασμα του τραγουδιού "Πουλημένοι" με τον Ξυλούρη, "Δεν Πλερώνω" με τον Μητσιά, κανένα ΟΥΚ ΑΝ ΛΑΒΟΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΜΗ ΘΕΛΟΝΤΟΣ!" κάτι έτσι τόσο ελληνικό και ξεκάθαρο που ο μεταφραστής τους θα καταφέρει να το αποδώσει στην βαρβαρική διάλεκτο (στους Γερμανούς, Εγγλέζους, Γάλλους, Αμερικανούς μαριονετίστες εννοώ καλέ) και στα δικά τους αφεντικά, γιατί το κουκλοθέατρο "η Παρωδία του Παραλόγυ" είναι ΑΕ. Κανείς δεν ξέρει τους μετόχους (κάτι σαν την δική μας Τράπεζα της Ελλάδος) και τα μηνύματα προς τα εκεί πρέπει να πηγαίνουν όχι στα αμερικανοκολεγιομεγαλωμένα τσιράκια τους που δεν είμαστε και σίγουροι ότι καταφέρνουν να αποστηθίσουν το μήνυμα ως μη καλοί γνώστες της ελληνικής γλώσσας.
Πετάμε και κανένα ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ (για να κατανοήσουν γιατί χαμογελάμε ακόμα, αστειευόμαστε και τραγουδάμε). Δεν μπορεί, θάχουνε δει τους 300 αυτήν την υπερπαραγωγή του Χόλυγουντ που δείχνει τους Έλληνες να λούζονται και να στολίζονται παραμονές του χαμού τους. Έχει εκεί αυτήν την ατάκα που έδωσαν στις προειδοποιήσεις των επιδρομέων ότι θα χαθεί ο ήλιος από τα πολλά βέλη που θα τους ρίχνουν: ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΘΑ ΜΑΧΟΜΑΣΤΕ ΥΠΟ ΣΚΙΑΝ!
Αυτά προς το παρόν γιατί μ' έπιασε κι η συγκίνηση.
Εγώ, πάντως σας το δηλώνω: Σαν πρόβατο επί σφαγή, δεν πρόκειται να πορευτώ! ΣΑΝ ΛΥΚΟΣ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ, που όταν απειλείται η επιβίωσή μου, θα ορμήσω στα μαντριά τους. ΛΥΚΟΣ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ που ούτε οι ιερόσυλοι δεν έχουν τολμήσει να τον φτιάξουν φρικασέ για το κυριακάτικο γεύμα τους. ΛΥΚΟΣ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ που το μόνο που κάνουν είναι να τον γδέρνουν αφού του στήσουν την παγίδα και πιαστεί και στολίζονται με το τομάρι του παριστάνοντας τους γενναίους, ΣΤΟΛΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΤΟΜΑΡΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ να αισθανθούν για λίγο την αξιοπρέπεια και το ανάστημά του!

--
Ανάρτηση Από τον/την ekath στο Εκάτη : τη 10/17/2011 08:41:00 πμ